Pozew o rozwód Zielona Góra - Adwokat radzi
Rozwód to rozwiązanie ważnego związku małżeńskiego przez sąd na żądanie jednego lub obojga małżonków. Oprócz śmierci współmałżonka, uznania go za zmarłego i unieważnienia małżeństwa jest jedną z okoliczności kończących małżeństwo.
W w art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostały wyznaczone dwie konieczne przesłanki roziązania związku małżeńskiego.
Są to trwałość oraz zupełność rozkładu pożycia.
Należy podkreślić fakt, że muszą one wystąpić łącznie, co w praktyce oznacza, że nie tylko muszą całkowicie
zaniknąć więzi między małżonkami w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej, ale także rozpoznanie konkretnego przypadku, musi utwierdzać w przekonaniu,
że jakikolwiek powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi, z pewnością. Jeśli zatem
między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozpadu pożycia, to wspólne uczestniczenie w istotnych dla byłego małżeństwa czynnościach takich jak na przykład wybory, wyjścia na imprezy
czy spotkania u znajomych, czy nawet wspólne spożywanie posiłków lub doraźna pomoc w czasie choroby, nie będą świadczyć o odnowieniu małżeńskiego pożycia między skłóconymi
osobami.[1]
Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.
Prawnik, adwokat rozwodowy Zielona Góra zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.
Kiedy nie nastąpi rozwiązanie małżeństwa?
Ustawodawca przewidział jednak sytuacje, w których mimo zaistnienia przesłanek pozytywnych, orzeczenie nie nastąpi. Chodzi o ewentualność, że wskutek tego aktu mogłoby ucierpieć dobro wspólnych, małoletnich dzieci małżonków, albo też rozwód byłby sprzeczny z innym zasadami współżycia społecznego. Lub też w końcu rozwiązania małżeństwa żądałby małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia. W tej ostatniej sytuacji będzie to jednak możliwe, jeśli drugi małżonek wyrazi taką zgodę, lub jej niewyrażenie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
"Aby lepiej zilustrować negatywne aspekty rozstania, warto odwołać się do przykładów z życia, których różnorodność ukazuje nam orzecznictwo" - zauważa prawnik specjalizujący się w sprawach rodzinnych. Dlatego też rozwiązanie małżeństwa osób starszych nie bedzie niezgodna z zasadami współżycia społecznego. Natomiast będzie niezgodna z normami społecznymi w przypadku, gdy jedno z małżonków cierpi na ciężką chorobę, wymagającą stałej opieki i wsparcia."
Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak przyjęte zostało, że przypuszczenie to może zostać w indywidualnych okolicznościach obalone. Zdaniem Sądu Najwyższego taka sytuacja może zajść, gdy brak tej zgody, trwa mimo upływu czasu. W orzecznictwie panuje pogląd, iż odmowa wyrażenia takiej zgody, wywołuje w wybranych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez utrzymywanie związków małżeńskich formalnych niemających dalszych szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogłyby zostać zalegalizowane.[3] Jak zaznaczają prawnicy, nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na zakończenie małżeństwa, podyktowaną na przykład względami religijnymi.[4]
Poblem alkoholowy
W Polsce często wskazuje się "problem alkoholowy" jako przyczynę rozwodów, jednak samo uzależnienie od alkoholu nie jest wystarczającą ku temu przesłanką. Zgodnie z art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mają obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanym przez sąd może być widziane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego życia. Kodeks rodziny i opiekuńczy (artykuł 23), nakłada na małżonków obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanego problemu mógłoby być interpretowane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego stylu życia. Sytuacja będzie inna, jeśli uzależnienie współmałżonka jest całkowicie jego winą i dodatkowo nie wykazuje on najmniejszej woli, aby poddać się leczeniu. Nie można nakłaniać partnera do kontynuowania związku z osobą uzależnioną, szczególnie gdy może to zaszkodzić dobru rodziny, a zwłaszcza nieletnim dzieciom, których dobro powinno być priorytetem. Zwłaszcza w przypadku, gdy zachowanie zależnego od alkoholu małżonka staje się niebezpieczne lub agresywne[5]
W ciągu ostatnich dziesięcioleci rozwody zdarzają się w Polsce coraz częściej. W 1950 roku było ich tylko 11 tysięcy, ale wzrosło do blisko 35 tysięcy w 1970 roku. W 2017 roku przekroczono już liczbę 65 tysięcy postępowań rocznie.
Kwestie małżeńskie a dzieci
Według adwokata specjalizującego się w sprawach rozwodowych, jeśli dobro wspólnych małoletnich dzieci jest rozpatrywane tylko pod kątem ekonomicznego pogorszenia się ich sytuacji, może to nie być wystarczającym argumentem do odmowy rozwiązania małżeństwa.[6]
Zdrada małżeńska
Do orzeczenia rozwodu nie wystarczy również sam fakt dopuszczenia się zdrady małżeńskiej. Zasady doświadczenia życiowego, które będą brane pod uwagę przes sąd w trakcie orzekania, wskazują również, że nawet ciężkie przewinienia małżeńskie, w tym także naruszenie przez jednego z małżonków obowiązku wierności małżeńskiej, bywają wybaczane. Ponadto samo pojęcie pożycia małżeńskiego zawiera wiele wątków faktycznych i jest bardziej procesem niż stanem niezmiennym.[7]
Sąd, przy ocenie czy małżeństwo przestało istnieć i czy istnieją szanse na jego dalsze funkcjonowanie, powinien również wziąć pod uwagę upływ czasu od momentu zakończenia życia małżeńskiego. Jeśli więc okaże się, że rozpad małżeństwa, choć trwały i całkowity, trwał zaledwie 2-3 tygodnie, to przytoczone wcześniej zasady doświadczenia życiowego sugerują, że istnieje jeszcze możliwość powrotu małżonków do życia małżeńskiego.
Postępowania rozwodowe
W zależności od sposobu rozwiązania sprawy, istnieją dwa rodzaje postepowań rozwodowych:
- Postępowanie z orzeczeniem o winie: takie postępowanie kończy małżeństwo z winy jednego z małżonków, po rozpatrzeniu wniesionych przez strony argumentów.
W orzeczeniu sąd może dodatkowo ustanowić alimenty od osoby, przez którą nastąpił rozpad związku małżeńskiego na rzecz osoby poszkodowanej;
- Postępowanie bez orzekania o winie lub inaczej mówiąc: za porozumieniem stron.
W trakcie takiego postępowania małżonkowie nie dochodzą winy żadnego ze współmałżonkówi i zrzekają się ewentualnych roszczeń wobec dotychczasowego partnera.
To aktualnie najczęstsza forma rozwiązania małżeństwa - z pewnością również najszybsza i najmniej uciążliwa dla partnerów.
Jak godnie przeprowadzić sprawę rozwodową?
Podsumowując, z pewnością przeprowadzenie postępowania rozwodowego nie należy do spraw łatwych dla obojga małżonków. W jego trakcie często pojawiają okoliczności niesprzyjające spokojnemu procedowaniu sprawy. Niejednokrotnie, dodatkowe emocje zaostrzają konflikt, powodując umacnianie stanowisk stron. W przypadku kiedy małżeństwo posiada nieletnie dzieci lub spory majątek, dochodzą kwestie rozstrzygnięcia podziału majątku wspólnego, ustalenia władzy rodzicielskiej oraz określenia wysokości należnych alimentów. Dlatego aby zapewnić właściwy przebieg i w miarę komfortowe rozwiązanie sporu, warto zawsze skorzystać z usług pełnomocnika - doświadczonego w tym temacie prawnika, adwokata rozwodowego.
Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Zielona Góra pomoże w Twojej sprawie.
Porady Prawne
Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.
[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98
