Najlepszy adwokat rozwód Puławy, opinie

Rozwód to rozwiązanie ważnego związku małżeńskiego przez sąd na żądanie jednego lub obojga małżonków. Oprócz śmierci współmałżonka, uznania go za zmarłego i unieważnienia małżeństwa jest jedną z okoliczności kończących małżeństwo. Aby uzyskać rozwód Puławy muszą wystąpić określone przesłanki.

W Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym w art. 56 § 1 wymienione są dwie przesłanki, tj. trwałość i zupełność rozkładu pożycia, z tym, że muszą one wystąpić łącznie. Jak podkreśla specjalista rozwodowy oznacza to w praktyce, że między małżonkami muszą całkowicie zaniknąć więzi w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej. Dodatkowo, rozpoznanie konkretnego przypadku, musi kierować do wniosku, że ewentualny powrót współmałżonków do wzajemnego pożycia z pewnością nie nastąpi. Jeżeli już doszło między małżonkami zupełnego i do trwałego rozpadu pożycia, to takie sytuacje jak wspólne uczestniczenie w wyborach, imprezach czy spotkaniach u znajomych, a także wspólne spożywanie posiłków albo niesienie pomocy w trakcie choroby, nie będą świadczyły o ewentualnym nawiązaniu pożycia małżeńskiego między dotychczasowymi partnerami.[1]

Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.

Prawnik, adwokat rozwodowy Puławy zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.
Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.

W jakich sytuacjach zakończenie związku małżeńskiego nie będzie możliwe?

Specjalista od spraw rozwodowych zaznacza, że choć prawo określa warunki, które powinny prowadzić do orzeczenia rozwiązania związku małżeńskiego, istnieją przypadki, w których to się nie wydarzy. Dotyczy to sytuacji, w których istnieje ryzyko szkodliwego wpływu na dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków lub gdy decyzja ta stoi w sprzeczności z innymi normami społecznymi. Ponadto, rozwiązanie małżeństwa może nie nastąpić, jeśli zażąda go małżonek winny rozkładu pożycia. Chyba, że drugi małżonek wyrazi na to zgodę albo brak takiej zgody jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.

"Aby bardziej rzetelnie przedstawić negatywne strony rozstania, warto sięgnąć po przykłady z życia, których różnorodność odzwierciedla nam orzecznictwo" - wskazuje prawnik specjalizujący się w sprawach rodzinnych. W związku z tym orzeczenie rozwiązania małżeństwa osób starszych nie będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Jednakże jeśli jedno z małżonków cierpi na nieuleczalną chorobę, wymagającą stałej opieki i wsparcia to takie rozwiązanie będzie sprzeczne z zasadami życia społecznego.

Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak przyjęte zostało, że przypuszczenie to może zostać w indywidualnych okolicznościach obalone. Zdaniem Sądu Najwyższego taka sytuacja może zajść, gdy brak tej zgody, trwa mimo upływu czasu. W orzecznictwie panuje pogląd, iż odmowa wyrażenia takiej zgody, wywołuje w wybranych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez utrzymywanie związków małżeńskich formalnych niemających dalszych szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogłyby zostać zalegalizowane.[3] Jak zaznaczają prawnicy, nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na zakończenie małżeństwa, podyktowaną na przykład względami religijnymi.[4]

Poblem alkoholowy

W Polsce często wskazuje się "problem alkoholowy" jako przyczynę rozwodów, jednak samo uzależnienie od alkoholu nie jest wystarczającą ku temu przesłanką. Zgodnie z art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mają obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanym przez sąd może być widziane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego życia. Kodeks rodziny i opiekuńczy (artykuł 23), nakłada na małżonków obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanego problemu mógłoby być interpretowane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego stylu życia. Sytuacja będzie inna, jeśli uzależnienie współmałżonka jest całkowicie jego winą i dodatkowo nie wykazuje on najmniejszej woli, aby poddać się leczeniu. Nie można nakłaniać partnera do kontynuowania związku z osobą uzależnioną, szczególnie gdy może to zaszkodzić dobru rodziny, a zwłaszcza nieletnim dzieciom, których dobro powinno być priorytetem. Zwłaszcza w przypadku, gdy zachowanie zależnego od alkoholu małżonka staje się niebezpieczne lub agresywne[5]

W ciągu ostatnich dziesięcioleci rozwody zdarzają się w Polsce coraz częściej. W 1950 roku było ich tylko 11 tysięcy, ale wzrosło do blisko 35 tysięcy w 1970 roku. W 2017 roku przekroczono już liczbę 65 tysięcy postępowań rocznie.

Sprawy małżeńskie a dzieci

Zdaniem prawnika specjalizującego się w sprawach rozwodowych, jeśli dobro dzieci jest brane pod uwagę jedynie z perspektywy pogorszenia się ich sytuacji ekonomicznej, może to nie być wystarczający argument do odmowy rozwodu, gdy małżonkowie decydują się na rozwiązanie małżeństwa[6]

Zdrada małżeńska

Nie przesądza także o dopuszczalności orzeczenia rozwodu sam fakt zdrady małżeńskiej. Bowiem sąd przy orzekaniu zawsze bierze pod uwagę tzw. zasady doświadczenia życiowego, które przyjmują, że zgodnie z definicją, "pożycie małżeńskie" nie jest stanem niezmiennym. To oznacza, że nawet ciężkie przewinienie jakim jest np. naruszenie przez małżonka wierności małżeńskiej może zostać wybaczone i może nastąpić dalsze wspólne pożycie.[7]

Dokonując oceny czy w konkretnej, rozpatrywanej sprawie faktycznie małżeństwo przestało już istnieć i czy nie ma już żadnych szans na jego dalsze funkcjonowanie, sąd weźmie także pod uwagę czas, jaki upłynął od chwili gdy pożycie małżonków ustało. Jeżeli jednak w trakcie procesu okaże się, że rozkład pożycia, choć trwały i zupełny, to jednak trwa raptem kilka tygodni, to wspomniane wcześniej doświadczenie życiowe podpowiada, że - chociaż może to wyglądać się różnie na tle okoliczności rozpatrywanej sprawy - to jednak powrót małżonków do wspólnego pożycia jest nadal możliwy.

Postępowania rozwodowe

Wśród postępowań rozwodowych można wyróżnić dwa typy:

- z orzeczeniem o winie (kończące małżeństwo z winy jednego z małżonków lub obojga) – w takim przypadku sąd może zasądzić alimenty od osoby, przez którą ustaje związek małżeński na korzyść poszkodowanej osoby;
- bez orzekania o winie (za porozumieniem stron) – w tym przypadku małżonkowie zrzekają się praw roszczeniowych w stosunku do drugiej osoby.

Jak spokojnie i godnie przejść proces rozwodowy?

Przeprowadzenie sprawy rozwodowej kończącej związek małżęński z pewnością nie jest proste i przyjemne zarówno dla kobiety jak i mężczyzny. Jakby nie patrzeć napięta atmosfera, ciągły stres i formalny charakter sprawy często utrudniają osiągnięcie konsensusu lub nawet zaostrzają konflikt i pogłębiają niezgodę stron. Takie okoliczności nie sprzyjają właściwemu przebiegowi procesu i procedowaniu sprawy, która z tego powodu często niepotrzebnie się przedłuża. Dlatego aby dobrze przygotować się do sprawy właściwy przebieg postępowania, konieczne jest skorzystanie z pomocy doświadczonych w sprawach rodzinnych prawników, adwokatów Zwłaszcza jeżeli należy również rozstrzygnąć kwestie podziału majątku wspólnego, alimentów, ustalenia sposobu realizacji kontaktów z dziećmi i zasad sprawowania władzy rodzicielskiej.

Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Puławy pomoże w Twojej sprawie.

Porady Prawne

Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.

[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98