Pozew o rozwód Nakło nad Notecią - Adwokat radzi
Rozwód to rozwiązanie dotychczasowego, ważnego związku małżeńskiego przez sąd. Następuje na wniosek jednego lub obojga małżonków. Za wyjątkiem śmierci współmałżonka lub uznania go za zmarłego tudzież unieważnienia małżeństwa jest to jedna z przyczyn kończących małżeństwo.
Kodeks rodzinny i opiekuńczy w art. 56 § 1 wymienia dwie pozytywne przesłanki, tj.
zupełność i trwałość rozkładu pożycia, przy założeniu, że muszą one wystąpić łącznie.
Jak zaznacza prawnik rozwodowy w praktyce oznacza to, że więzi między małżonkami
w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej muszą całkowicie
zaniknąć. Ponadto, analiza konkretnego przypadku, musi prowadzić do
wniosku, że powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi.
Jeśli między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozpadu pożycia, to
takie okoliczności jak wspólne uczestniczenie w wyborach, koncertach
czy na przyjęciach u znajomych, a także wspólne spożywanie
niektórych posiłków czy pomoc udzielana w czasie choroby, nie
świadczą o nawiązaniu pożycia małżeńskiego między skłóconymi
stronami.[1]
Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.
Prawnik, adwokat rozwodowy Nakło nad Notecią zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.
Kiedy nie będzie rozwiązania małżeństwa?
Adwokat rozwodowy zaznacza, że Ustawodawca przewidział jednak sytuacje, w których mimo zaistnienia wspomnianych pozytywnych przesłanek, orzeczenie nie nastąpi. Chodzi o sytuację, w której wskutek rozwiązania małżeństwa mogłoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, albo taka decyzja byłaby w sprzeczności z innym zasadami współżycia społecznego. Również wtedy gdyby oczekiwał tego małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia. W tej ostatniej sytuacji rozwiązanie małżeństwa może nastąpić jednak nastąpoi, jęzali drugi małżonek wyrazi taką zgodę, lub jej niewyrażenie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
"Aby ukazać niekorzystne aspekty rozstania, warto sięgnąć po przykłady z życia, których różnorodność obrazuje nam orzecznictwo" - podkreśla prawnik zajmujący się sprawami rodzinymi. Stąd też rozwiązanie związku małżeńskiego osób starszych będzie zgodne z zasadami współżycia społecznego. Natomiast takie orzeczenie będzie w sprzeczności z normami społecznymi, jeśli jedno z małżonków cierpi na nieuleczalną chorobę, wymagającą stałej opieki i wsparcia.
Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak przyjęte zostało, że przypuszczenie to może zostać w indywidualnych okolicznościach obalone. Zdaniem Sądu Najwyższego taka sytuacja może zajść, gdy brak tej zgody, trwa mimo upływu czasu. W orzecznictwie panuje pogląd, iż odmowa wyrażenia takiej zgody, wywołuje w wybranych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez utrzymywanie związków małżeńskich formalnych niemających dalszych szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogłyby zostać zalegalizowane.[3] Jak zaznaczają prawnicy, nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na zakończenie małżeństwa, podyktowaną na przykład względami religijnymi.[4]
Poblem alkoholowy
Problem alkoholowy jest w Polsce częstą przyczyną rozwodów. Aby jednak doszło do orzeczenia rozwodu z tego powodu, sam fakt uzależnienia od alkoholu nie wystarczy, bowiem na mocy art. 23 k.r.o. małżonkowie są obowiązani do wzajemnej pomocy, którą w takim przypadku sąd mógłby widzieć właśnie w pomocy w drodze do wspólnego, trzeźwego życia. Wyjątkiem będzie sytuacja, gdy uzależnienie współmałżonka, wynika całkowicie z jego winy i w dodatku nie wykazywał on ani odrobiny silnej woli, by poddać się leczeniu. Wobec tego nie można zmuszać drugiego małżonka do dalszego pożycia z osobą uzależnioną, zwłaszcza - z uwagi na dobro rodziny, w tym dobro małoletnich dzieci stron - jeśli zachowanie małżonka uzależnionego od alkoholu przejawia charakter drastyczny.[5]
W ciągu ostatnich dziesięcioleci liczba spraw rozwodowych w Polsce ciągle rośnie. W 1950 roku odbyło się 11 tysięcy spraw, a w 1970 było ich już blisko 35 tysięcy. W 2017 roku liczba ta wzrosła do ponad 65 tysięcy.
Dobro dzieci a kwestie małżeńskie
Jak wskazuje adwokat rozwodowy, w kwestii ochrony interesów dziecka na gruncie rozwiązania małżeństwa, to jeśli dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, rozpatrywane jest wyłącznie pod kątem ekonomicznego pogorszenia się sytuacji dzieci, to może to być niewystarczającym argumentem do odmowy rozwiązania małżeństwa.[6]
Zdrada małżeńska
Do orzeczenia rozwodu nie wystarczy również sam fakt dopuszczenia się zdrady małżeńskiej. Zasady doświadczenia życiowego, które będą brane pod uwagę przes sąd w trakcie orzekania, wskazują również, że nawet ciężkie przewinienia małżeńskie, w tym także naruszenie przez jednego z małżonków obowiązku wierności małżeńskiej, bywają wybaczane. Ponadto samo pojęcie pożycia małżeńskiego zawiera wiele wątków faktycznych i jest bardziej procesem niż stanem niezmiennym.[7]
Sąd dokonując oceny czy w danej sprawie faktycznie małżeństwo przestało istnieć i nie ma żadnych szans na jego dalsze funkcjonowanie, powinien wziąć też pod uwagę upływ czasu od chwili gdy pożycie małżonków ustało. Jeśli więc okaże się, że rozkład pożycia, choć trwały i zupełny, to jednak trwa dopiero 2 tygodnie, to doświadczenie życiowe podpowiada, choć może to rysować się różnie na tle okoliczności konkretnej sprawy, że powrót małżonków do pożycia jest jeszcze możliwy.
Postępowania rozwodowe
W zależności od sposobu rozwiązania sprawy, istnieją dwa rodzaje postepowań rozwodowych:
- Postępowanie z orzeczeniem o winie: takie postępowanie kończy małżeństwo z winy jednego z małżonków, po rozpatrzeniu wniesionych przez strony argumentów.
W orzeczeniu sąd może dodatkowo ustanowić alimenty od osoby, przez którą nastąpił rozpad związku małżeńskiego na rzecz osoby poszkodowanej;
- Postępowanie bez orzekania o winie lub inaczej mówiąc: za porozumieniem stron.
W trakcie takiego postępowania małżonkowie nie dochodzą winy żadnego ze współmałżonkówi i zrzekają się ewentualnych roszczeń wobec dotychczasowego partnera.
To aktualnie najczęstsza forma rozwiązania małżeństwa - z pewnością również najszybsza i najmniej uciążliwa dla partnerów.
Jak spokojnie i godnie przejść proces rozwodowy?
Przeprowadzenie sprawy rozwodowej kończącej związek małżęński z pewnością nie jest proste i przyjemne zarówno dla kobiety jak i mężczyzny. Jakby nie patrzeć napięta atmosfera, ciągły stres i formalny charakter sprawy często utrudniają osiągnięcie konsensusu lub nawet zaostrzają konflikt i pogłębiają niezgodę stron. Takie okoliczności nie sprzyjają właściwemu przebiegowi procesu i procedowaniu sprawy, która z tego powodu często niepotrzebnie się przedłuża. Dlatego aby dobrze przygotować się do sprawy właściwy przebieg postępowania, konieczne jest skorzystanie z pomocy doświadczonych w sprawach rodzinnych prawników, adwokatów Zwłaszcza jeżeli należy również rozstrzygnąć kwestie podziału majątku wspólnego, alimentów, ustalenia sposobu realizacji kontaktów z dziećmi i zasad sprawowania władzy rodzicielskiej.
Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Nakło nad Notecią pomoże w Twojej sprawie.
Porady Prawne
Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.
[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98
