Najlepszy adwokat rozwód Jabłonna, opinie

Jak zaznacza adwokat rozwodowy, rozwód to rozwiązanie przez sąd, ważnego związku małżeńskiego, na żądanie jednego lub obojga małżonków. Z pominięciem uznania współmałżonka za zmarłego, jego śmierci lub unieważnienia małżeństwa jest jedną z sytuacji kończących małżeństwo.

W w art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostały wyznaczone dwie konieczne przesłanki roziązania związku małżeńskiego. Są to trwałość oraz zupełność rozkładu pożycia. Należy podkreślić fakt, że muszą one wystąpić łącznie, co w praktyce oznacza, że nie tylko muszą całkowicie zaniknąć więzi między małżonkami w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej, ale także rozpoznanie konkretnego przypadku, musi utwierdzać w przekonaniu, że jakikolwiek powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi, z pewnością. Jeśli zatem między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozpadu pożycia, to wspólne uczestniczenie w istotnych dla byłego małżeństwa czynnościach takich jak na przykład wybory, wyjścia na imprezy czy spotkania u znajomych, czy nawet wspólne spożywanie posiłków lub doraźna pomoc w czasie choroby, nie będą świadczyć o odnowieniu małżeńskiego pożycia między skłóconymi osobami.[1]

Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.

Prawnik, adwokat rozwodowy Jabłonna zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.
Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.

W jakich sytuacjach zakończenie związku małżeńskiego nie będzie możliwe?

Specjalista od spraw rozwodowych zaznacza, że choć prawo określa warunki, które powinny prowadzić do orzeczenia rozwiązania związku małżeńskiego, istnieją przypadki, w których to się nie wydarzy. Dotyczy to sytuacji, w których istnieje ryzyko szkodliwego wpływu na dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków lub gdy decyzja ta stoi w sprzeczności z innymi normami społecznymi. Ponadto, rozwiązanie małżeństwa może nie nastąpić, jeśli zażąda go małżonek winny rozkładu pożycia. Chyba, że drugi małżonek wyrazi na to zgodę albo brak takiej zgody jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.

"Aby bardziej rzetelnie przedstawić negatywne strony rozstania, warto sięgnąć po przykłady z życia, których różnorodność odzwierciedla nam orzecznictwo" - wskazuje prawnik specjalizujący się w sprawach rodzinnych. W związku z tym orzeczenie rozwiązania małżeństwa osób starszych nie będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Jednakże jeśli jedno z małżonków cierpi na nieuleczalną chorobę, wymagającą stałej opieki i wsparcia to takie rozwiązanie będzie sprzeczne z zasadami życia społecznego.

Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak ustawodawca przyjął, że przypuszczenie to może zostać w konkretnych okolicznościach obalone. Zdaniem sądu najwyższego taka sytuacja zachodzi, gdy mimo upływu czasu niewyrażenie zgody przez stronę niewinną rozkładu pożycia wciąż trwa. Istnieje bowiem pogląd, iż taka odmowa wywołuje w niektórych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez zmuszanie do utrzymywania związków małżeńskich formalnych niemających szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogą zasługiwać na ich zalegalizowanie.[3] Nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na rozstanie, podyktowaną względami religijnymi.[4]

Poblem alkoholowy

W Polsce często wskazuje się "problem alkoholowy" jako przyczynę rozwodów, jednak samo uzależnienie od alkoholu nie jest wystarczającą ku temu przesłanką. Zgodnie z art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mają obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanym przez sąd może być widziane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego życia. Kodeks rodziny i opiekuńczy (artykuł 23), nakłada na małżonków obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanego problemu mógłoby być interpretowane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego stylu życia. Sytuacja będzie inna, jeśli uzależnienie współmałżonka jest całkowicie jego winą i dodatkowo nie wykazuje on najmniejszej woli, aby poddać się leczeniu. Nie można nakłaniać partnera do kontynuowania związku z osobą uzależnioną, szczególnie gdy może to zaszkodzić dobru rodziny, a zwłaszcza nieletnim dzieciom, których dobro powinno być priorytetem. Zwłaszcza w przypadku, gdy zachowanie zależnego od alkoholu małżonka staje się niebezpieczne lub agresywne[5]

W ciągu ostatnich dziesięcioleci rozwody zdarzają się w Polsce coraz częściej. W 1950 roku było ich tylko 11 tysięcy, ale wzrosło do blisko 35 tysięcy w 1970 roku. W 2017 roku przekroczono już liczbę 65 tysięcy postępowań rocznie.

Dzieci a sprawy małżeńskie

Prawnicy wskazują, że w trakcie postępowania rozwodowego niezwykle ważna jest kwestia ochrony interesów dziecka. Natomiast jeśli dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, rozpatrywane jest wyłącznie pod kątem ekonomicznego pogorszenia się sytuacji dzieci, to może to być niewystarczającym argumentem do odmowy orzeczenia rozwiązania małżeństwa.[6]

Zdrada małżeńska

Nie przesądza także o orzeczeniu przez sąd rozwodu sam fakt zdrady małżeńskiej. Zasady doświadczenia życiowego, które sąd powinien brać pod uwagę przy orzekaniu, wskazują bowiem, że w małżeństwie nawet ciężkie przewinienia, w tym naruszenie przez jednego z małżonków obowiązku wierności małżeńskiej, bywają wybaczane, zaś pojęcie pożycia małżeńskiego zawiera w swej definicji wiele wątków faktycznych i stanowi raczej proces niż stan niezmienny.[7]

Kiedy sąd ocenia czy małżeństwo faktycznie zakończyło swoje istnienie i nie ma już nadziei na jego dalsze trwanie, musi również wziąć pod uwagę, jak długo małżonkowie nie prowadzą pożycia małżeńskiego. Nawet jeśli rozpad małżeństwa jest trwały i całkowity, to jeśli trwa on jedynie 2-3 tygodnie - to istnieje możliwość, że małżonkowie mogą powrócić do wspólnego życia Takie wnioski pojawią się zgodnie ze wspomnianymi wcześniej zasadami doświadczeniam życiowego.

Postępowania rozwodowe

Wyróżnia się dwa rodzaje, formy postepowań rozwodowych:

- bez orzekania o winie (inaczej: za porozumieniem stron) – w tej sytuacji małżonkowie zrzekają się praw roszczeniowych w stosunku do drugiej osoby i nie dochodzą winy partnera.
- z orzeczeniem o winie (kończące małżeństwo z winy jednego z małżonków lub obojga) – w trakcie sprawy małżonek próbuje wykazać winę partnera, a sąd może zasądzić alimenty na korzyść poszkodowanej osoby od małżonka, przez którego ustaje dotychczasowy związek małżeński.

Jak godnie przeprowadzić sprawę rozwodową?

Podsumowując, z pewnością przeprowadzenie postępowania rozwodowego nie należy do spraw łatwych dla obojga małżonków. W jego trakcie często pojawiają okoliczności niesprzyjające spokojnemu procedowaniu sprawy. Niejednokrotnie, dodatkowe emocje zaostrzają konflikt, powodując umacnianie stanowisk stron. W przypadku kiedy małżeństwo posiada nieletnie dzieci lub spory majątek, dochodzą kwestie rozstrzygnięcia podziału majątku wspólnego, ustalenia władzy rodzicielskiej oraz określenia wysokości należnych alimentów. Dlatego aby zapewnić właściwy przebieg i w miarę komfortowe rozwiązanie sporu, warto zawsze skorzystać z usług pełnomocnika - doświadczonego w tym temacie prawnika, adwokata rozwodowego.

Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Jabłonna pomoże w Twojej sprawie.

Porady Prawne

Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.

Wysłając zgłoszenie akceptujesz Regulamin

[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98