Najlepszy adwokat rozwód Bydgoszcz, opinie

Jak zaznacza adwokat rozwodowy, rozwód to rozwiązanie przez sąd, ważnego związku małżeńskiego, na żądanie jednego lub obojga małżonków. Z pominięciem uznania współmałżonka za zmarłego, jego śmierci lub unieważnienia małżeństwa jest jedną z sytuacji kończących małżeństwo.

W w art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostały wyznaczone dwie konieczne przesłanki roziązania związku małżeńskiego. Są to trwałość oraz zupełność rozkładu pożycia. Należy podkreślić fakt, że muszą one wystąpić łącznie, co w praktyce oznacza, że nie tylko muszą całkowicie zaniknąć więzi między małżonkami w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej, ale także rozpoznanie konkretnego przypadku, musi utwierdzać w przekonaniu, że jakikolwiek powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi, z pewnością. Jeśli zatem między małżonkami doszło do trwałego i zupełnego rozpadu pożycia, to wspólne uczestniczenie w istotnych dla byłego małżeństwa czynnościach takich jak na przykład wybory, wyjścia na imprezy czy spotkania u znajomych, czy nawet wspólne spożywanie posiłków lub doraźna pomoc w czasie choroby, nie będą świadczyć o odnowieniu małżeńskiego pożycia między skłóconymi osobami.[1]

Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.

Prawnik, adwokat rozwodowy Bydgoszcz zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.
Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.

Kiedy zakończenie związku małżeńskiego nie będzie możliwe?

Prawnik specjalizujący się w sprawach rodzinnych zauważa, że choć prawo przewiduje warunki, które powinny prowadzić do orzeczenia rozwiązania małżeństwa, istnieją sytuacje, w których to nie wystąpi. Dotyczy to przypadków, gdy istnieje realne ryzyko negatywnego wpływu na dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków lub gdy decyzja ta koliduje z innymi normami społecznymi. Ponadto, unieważnienie małżeństwa może nie nastąpić, jeśli zażąda tego małżonek winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi na to zgodę, lub okaże się, że brak takiej zgody jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.

"Aby lepiej zilustrować negatywne aspekty rozstania, warto odwołać się do przykładów z życia, których różnorodność ukazuje nam orzecznictwo" - zauważa prawnik specjalizujący się w sprawach rodzinnych. Dlatego też rozwiązanie małżeństwa osób starszych nie bedzie niezgodna z zasadami współżycia społecznego. Natomiast będzie niezgodna z normami społecznymi w przypadku, gdy jedno z małżonków cierpi na ciężką chorobę, wymagającą stałej opieki i wsparcia."

Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak przyjęte zostało, że przypuszczenie to może zostać w indywidualnych okolicznościach obalone. Zdaniem Sądu Najwyższego taka sytuacja może zajść, gdy brak tej zgody, trwa mimo upływu czasu. W orzecznictwie panuje pogląd, iż odmowa wyrażenia takiej zgody, wywołuje w wybranych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez utrzymywanie związków małżeńskich formalnych niemających dalszych szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogłyby zostać zalegalizowane.[3] Jak zaznaczają prawnicy, nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na zakończenie małżeństwa, podyktowaną na przykład względami religijnymi.[4]

Poblem alkoholowy

W Polsce często wskazuje się "problem alkoholowy" jako przyczynę rozwodów, jednak samo uzależnienie od alkoholu nie jest wystarczającą ku temu przesłanką. Zgodnie z art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mają obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanym przez sąd może być widziane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego życia. Kodeks rodziny i opiekuńczy (artykuł 23), nakłada na małżonków obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanego problemu mógłoby być interpretowane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego stylu życia. Sytuacja będzie inna, jeśli uzależnienie współmałżonka jest całkowicie jego winą i dodatkowo nie wykazuje on najmniejszej woli, aby poddać się leczeniu. Nie można nakłaniać partnera do kontynuowania związku z osobą uzależnioną, szczególnie gdy może to zaszkodzić dobru rodziny, a zwłaszcza nieletnim dzieciom, których dobro powinno być priorytetem. Zwłaszcza w przypadku, gdy zachowanie zależnego od alkoholu małżonka staje się niebezpieczne lub agresywne[5]

W ciągu ostatnich dziesięcioleci rozwody zdarzają się w Polsce coraz częściej. W 1950 roku było ich tylko 11 tysięcy, ale wzrosło do blisko 35 tysięcy w 1970 roku. W 2017 roku przekroczono już liczbę 65 tysięcy postępowań rocznie.

Dzieci a sprawy małżeńskie

Prawnicy wskazują, że w trakcie postępowania rozwodowego niezwykle ważna jest kwestia ochrony interesów dziecka. Natomiast jeśli dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, rozpatrywane jest wyłącznie pod kątem ekonomicznego pogorszenia się sytuacji dzieci, to może to być niewystarczającym argumentem do odmowy orzeczenia rozwiązania małżeństwa.[6]

Zdrada małżeńska

Sam fakt zdrady małżeńskiej nie przesądza także o dopuszczalności rozwodu. Zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego, które sąd bierze pod uwagę przy orzekaniu, wskazują, że w trakcie małżeństwa nawet ciężkie przewinienia, takie jak niedochowanie przez jednego z małżonków obowiązku wierności małżeńskiej, mogą być wybaczone. Z kolei pojęcie "pożycia małżeńskiego" obejmuje swą definicja wiele wątków faktycznych i stanowi raczej proces a nie stan niezmienny.[7]

Sąd, przy ocenie czy małżeństwo przestało istnieć i czy istnieją szanse na jego dalsze funkcjonowanie, powinien również wziąć pod uwagę upływ czasu od momentu zakończenia życia małżeńskiego. Jeśli więc okaże się, że rozpad małżeństwa, choć trwały i całkowity, trwał zaledwie 2-3 tygodnie, to przytoczone wcześniej zasady doświadczenia życiowego sugerują, że istnieje jeszcze możliwość powrotu małżonków do życia małżeńskiego.

Postępowania rozwodowe

Wyróżnia się dwa rodzaje, formy postepowań rozwodowych:

- bez orzekania o winie (inaczej: za porozumieniem stron) – w tej sytuacji małżonkowie zrzekają się praw roszczeniowych w stosunku do drugiej osoby i nie dochodzą winy partnera.
- z orzeczeniem o winie (kończące małżeństwo z winy jednego z małżonków lub obojga) – w trakcie sprawy małżonek próbuje wykazać winę partnera, a sąd może zasądzić alimenty na korzyść poszkodowanej osoby od małżonka, przez którego ustaje dotychczasowy związek małżeński.

Jak godnie i spokojnie przejść przez sprawę rozwodową?

Podsumowując, przeprowadzenie postępowania rozwodowego z pewnością nie należy do spraw łatwych i przyjemnych dla obojga małżonków. W jego trakcie często pojawiają okoliczności niesprzyjające właściwemu przebiegowi procesu. Niejednokrotnie stres i napięta atmosfera oraz formalny charakter utrudniają porozumienie a nawet zaostrzają konflikt i niezgodę stron. W sytuacji kiedy małżeństwo posiada nieletnie dzieci lub spory majątek, należy również rozstrzygnąć kwestie podziału majątku wspólnego, alimentów oraz ustalenia sprawowania władzy rodzicielskiej i sposobu realizacji kontaktów z dziećmi. Dlatego aby zagwarantować właściwy przebieg i rozwiązanie sporu, zawsze warto skorzystać z pomocy doświadczonych w sprawach rodzinnych prawników, adwokatów

Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Bydgoszcz pomoże w Twojej sprawie.

Porady Prawne

Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.

Wysłając zgłoszenie akceptujesz Regulamin

[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98