Pozew o rozwód Białogard - Adwokat radzi
Rozwód to rozwiązanie dotychczasowego, ważnego związku małżeńskiego przez sąd. Następuje na wniosek jednego lub obojga małżonków. Za wyjątkiem śmierci współmałżonka lub uznania go za zmarłego tudzież unieważnienia małżeństwa jest to jedna z przyczyn kończących małżeństwo.
W Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym w art. 56 § 1 wymienione są dwie przesłanki, tj. trwałość i zupełność rozkładu pożycia,
z tym, że muszą one wystąpić łącznie. Jak podkreśla specjalista rozwodowy oznacza to w praktyce, że między małżonkami muszą całkowicie
zaniknąć więzi w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej. Dodatkowo, rozpoznanie konkretnego przypadku, musi kierować do
wniosku, że ewentualny powrót współmałżonków do wzajemnego pożycia z pewnością nie nastąpi. Jeżeli już
doszło między małżonkami zupełnego i do trwałego rozpadu pożycia, to
takie sytuacje jak wspólne uczestniczenie w wyborach, imprezach
czy spotkaniach u znajomych, a także wspólne spożywanie
posiłków albo niesienie pomocy w trakcie choroby, nie
będą świadczyły o ewentualnym nawiązaniu pożycia małżeńskiego między dotychczasowymi partnerami.[1]
Prawnik, adwokat rozwodowy pomoże w Twojej sprawie.
Prawnik, adwokat rozwodowy Białogard zbierze dokumenty, opracuje dowody i strategię działania, przygotuje pozew i poprowadzi sprawę.Chcesz godnie i spokojnie przejść ten etap dbajac o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń na bezpłatną infolinię.
W jakich sytuacjach zakończenie związku małżeńskiego nie będzie możliwe?
Specjalista od spraw rozwodowych zaznacza, że choć prawo określa warunki, które powinny prowadzić do orzeczenia rozwiązania związku małżeńskiego, istnieją przypadki, w których to się nie wydarzy. Dotyczy to sytuacji, w których istnieje ryzyko szkodliwego wpływu na dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków lub gdy decyzja ta stoi w sprzeczności z innymi normami społecznymi. Ponadto, rozwiązanie małżeństwa może nie nastąpić, jeśli zażąda go małżonek winny rozkładu pożycia. Chyba, że drugi małżonek wyrazi na to zgodę albo brak takiej zgody jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.
"Aby przybliżyć obraz negatywnych przesłanek rozwodu najlepiej posłużyć się przykładami z życia, których to rozmaitość dostarcza nam orzecznictwo" - mówi prawnik od spraw rodzinnych. Nie będzie więc godzić w zasady współżycia społecznego orzeczenie rozwodu osób w starszym wieku.[2] Za to sprzeczne z zasadami współżycia społecznego będzie orzeczenie rozwodu wtedy, gdy jedno z małżonków jest nieuleczalnie chore i z tego powodu wymaga stałej pomocy i opieki.
Co do zaś założenia, że odmowa wyrażenia zgody na rozwiązanie małżeństwa przez małżonka niewinnego rozkładu pożycia, z zasady korzysta z domniemania zgodności z zasadami współżycia społecznego, to jednak ustawodawca przyjął, że przypuszczenie to może zostać w konkretnych okolicznościach obalone. Zdaniem sądu najwyższego taka sytuacja zachodzi, gdy mimo upływu czasu niewyrażenie zgody przez stronę niewinną rozkładu pożycia wciąż trwa. Istnieje bowiem pogląd, iż taka odmowa wywołuje w niektórych przypadkach powstanie szkody społecznej, poprzez zmuszanie do utrzymywania związków małżeńskich formalnych niemających szans na faktyczne funkcjonowanie, przy jednoczesnym istnieniu związków pozamałżeńskich, które w odczuciu społecznym mogą zasługiwać na ich zalegalizowanie.[3] Nie można natomiast uznać za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, odmowę wyrażenia zgody na rozstanie, podyktowaną względami religijnymi.[4]
Poblem alkoholowy
W Polsce często wskazuje się "problem alkoholowy" jako przyczynę rozwodów, jednak samo uzależnienie od alkoholu nie jest wystarczającą ku temu przesłanką. Zgodnie z art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mają obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanym przez sąd może być widziane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego życia. Kodeks rodziny i opiekuńczy (artykuł 23), nakłada na małżonków obowiązek wzajemnego wsparcia, które w przypadku rozpatrywanego problemu mógłoby być interpretowane jako pomoc w utrzymaniu trzeźwego stylu życia. Sytuacja będzie inna, jeśli uzależnienie współmałżonka jest całkowicie jego winą i dodatkowo nie wykazuje on najmniejszej woli, aby poddać się leczeniu. Nie można nakłaniać partnera do kontynuowania związku z osobą uzależnioną, szczególnie gdy może to zaszkodzić dobru rodziny, a zwłaszcza nieletnim dzieciom, których dobro powinno być priorytetem. Zwłaszcza w przypadku, gdy zachowanie zależnego od alkoholu małżonka staje się niebezpieczne lub agresywne[5]
W ciągu ostatnich dziesięcioleci rozwody zdarzają się w Polsce coraz częściej. W 1950 roku było ich tylko 11 tysięcy, ale wzrosło do blisko 35 tysięcy w 1970 roku. W 2017 roku przekroczono już liczbę 65 tysięcy postępowań rocznie.
Sprawy małżeńskie a dzieci
Zdaniem prawnika specjalizującego się w sprawach rozwodowych, jeśli dobro dzieci jest brane pod uwagę jedynie z perspektywy pogorszenia się ich sytuacji ekonomicznej, może to nie być wystarczający argument do odmowy rozwodu, gdy małżonkowie decydują się na rozwiązanie małżeństwa[6]
Zdrada małżeńska
Sam fakt zdrady małżeńskiej nie przesądza także o dopuszczalności rozwodu. Zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego, które sąd bierze pod uwagę przy orzekaniu, wskazują, że w trakcie małżeństwa nawet ciężkie przewinienia, takie jak niedochowanie przez jednego z małżonków obowiązku wierności małżeńskiej, mogą być wybaczone. Z kolei pojęcie "pożycia małżeńskiego" obejmuje swą definicja wiele wątków faktycznych i stanowi raczej proces a nie stan niezmienny.[7]
Sąd dokonując oceny czy w danej sprawie faktycznie małżeństwo przestało istnieć i nie ma żadnych szans na jego dalsze funkcjonowanie, powinien wziąć też pod uwagę upływ czasu od chwili gdy pożycie małżonków ustało. Jeśli więc okaże się, że rozkład pożycia, choć trwały i zupełny, to jednak trwa dopiero 2 tygodnie, to doświadczenie życiowe podpowiada, choć może to rysować się różnie na tle okoliczności konkretnej sprawy, że powrót małżonków do pożycia jest jeszcze możliwy.
Postępowania rozwodowe
Wyróżnia się dwa rodzaje, formy postepowań rozwodowych:
- bez orzekania o winie (inaczej: za porozumieniem stron) – w tej sytuacji małżonkowie zrzekają się praw roszczeniowych w stosunku do
drugiej osoby i nie dochodzą winy partnera.
- z orzeczeniem o winie (kończące małżeństwo z winy jednego z małżonków lub obojga) – w trakcie sprawy małżonek próbuje wykazać winę partnera,
a sąd może zasądzić alimenty na korzyść poszkodowanej osoby od małżonka, przez którego ustaje dotychczasowy związek małżeński.
Jak spokojnie i godnie przejść proces rozwodowy?
Przeprowadzenie sprawy rozwodowej kończącej związek małżęński z pewnością nie jest proste i przyjemne zarówno dla kobiety jak i mężczyzny. Jakby nie patrzeć napięta atmosfera, ciągły stres i formalny charakter sprawy często utrudniają osiągnięcie konsensusu lub nawet zaostrzają konflikt i pogłębiają niezgodę stron. Takie okoliczności nie sprzyjają właściwemu przebiegowi procesu i procedowaniu sprawy, która z tego powodu często niepotrzebnie się przedłuża. Dlatego aby dobrze przygotować się do sprawy właściwy przebieg postępowania, konieczne jest skorzystanie z pomocy doświadczonych w sprawach rodzinnych prawników, adwokatów Zwłaszcza jeżeli należy również rozstrzygnąć kwestie podziału majątku wspólnego, alimentów, ustalenia sposobu realizacji kontaktów z dziećmi i zasad sprawowania władzy rodzicielskiej.
Potrzebujesz pomocy prawnej przy rozwodzie i podziale majątku?
Chcesz godnie i spokojnie przejść przez ten proces, dbając o swoje prawa, interesy, majątek?
Zadzwoń! Prawnik, adwokat rozwodowy Białogard pomoże w Twojej sprawie.
Porady Prawne
Masz problem prawny? Potrzebujesz konsultacji lub rzetelnej pomocy prawnika? Napisz do nas.
[1] wyrok sądu najwyższego 13.12.1999 r., sygn. akt I CKN 294/98
[2] wyrok sądu apelacyjnego w poznaniu z 05.10.2004 r., sygn. akt I ACA 683/04
[3] wyrok sądu najwyższego z 28.02.2002 r., sygn. akt III CKN 545/00
[4] wyrok sądu apelacyjnego w gdańsku z 16.06.1999 r., sygn. akt I ACA 290/00
[5] wyrok sądu najwyższego z 09.11.2001 r., sygn. akt I ACA 438/00
[6] wyrok sądu najwyższego z 17.12.1999 r., sygn. akt III CKN 850/99
[7] wyrok sądu najwyższego z 15.09.1999 r., sygn. akt III CKN 344/98
